Objawy i konsekwencje niewydolności serca
Niewydolność serca charakteryzuje się szeregiem objawów, które mogą być początkowo łatwo przeoczone. Do najczęstszych należą duszności, obrzęki obwodowe, zmniejszona tolerancja wysiłku oraz podwyższone stężenia peptydów natriuretycznych w osoczu. Konsekwencją tego stanu, są także zmiany morfologiczne w sercu, takie jak niedomykalność zastawki trójdzielnej, powiększenie oraz przerost lewej komory serca.
Czynniki ryzyka i przyczyny choroby
Znaczący wpływ na rozwój niewydolności serca mają czynniki stylu życia, takie jak nadmierne spożycie alkoholu, palenie tytoniu, niewłaściwa dieta, brak aktywności fizycznej, które przyczyniają się do występowania nadciśnienia, cukrzycy oraz otyłości. Warto zwrócić uwagę także na genetyczne uwarunkowania, takie jak wady zastawkowe czy wrodzone wady serca.
Zapobieganie - klucz do zmniejszenia ryzyka
Profilaktyka niewydolności serca powinna opierać się na zdrowym stylu życia, obejmującym regularną aktywność fizyczną, zbilansowaną dietę i unikanie używek. Jak podkreślają eksperci, takie podejście mogłoby zapobiec wielu przypadkom tej choroby. Prof. Piotr Jankowski zaznacza, że aż w 90% przypadków, można by uniknąć rozwoju niewydolności serca poprzez odpowiednie zmiany w stylu życia oraz regularne badania profilaktyczne.
Opcje terapeutyczne w leczeniu niewydolności serca
W leczeniu niewydolności serca, stosuje się zarówno farmakoterapię, jak i interwencje zabiegowe. Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne rekomenduje stosowanie czterech podstawowych leków, z czego trzy są obecnie refundowane w Polsce. W przypadkach bardziej zaawansowanych stosuje się także elektroterapię poprzez wszczepienie kardiowertera-defibrylatora lub kardiowertera resynchronizującego, co ma na celu poprawę wydolności krążenia. W najcięższych przypadkach, kiedy inne metody zawodzą, konieczny może być przeszczep serca.
Przyszłość opieki nad pacjentami z niewydolnością serca
Wraz ze starzeniem się społeczeństwa, problem niewydolności serca będzie narastać, co wymaga zwiększenia świadomości społecznej oraz poprawy dostępności do nowoczesnych metod leczenia i profilaktyki. Jak zauważa prof. Przemysław Leszek, w przypadku pacjentów z poważnymi zmianami narządowymi lub w podeszłym wieku, konieczne może być zastosowanie opieki paliatywnej, by zapewnić im godność i jakość życia na ostatnim etapie choroby. Dbając o kompleksową opiekę i ciągłe monitorowanie stanu zdrowia, możemy skuteczniej zarządzać tym poważnym wyzwaniem zdrowotnym.
Źródło: Poradnik Zdrowie