Jeżeli interesuje Was, co można zbadać tego typu urządzeniem, gdzie znalazło zastosowanie badanie MR i czym badanie aparatem do rezonansu magnetycznego różni się od tego wykonywanego przy pomocy tomografu komputerowego, koniecznie czytajcie dalej. Rozwiejemy wszystkie Wasze wątpliwości!
TK kontra rezonans magnetyczny
Badanie rezonansem magnetycznym oraz badanie tomografem komputerowym (TK, CT) to najbardziej popularne z metod diagnostyki obrazowej, pomiędzy którymi istnieją jednak pewne różnice. O jakich różnicach mowa? Przede wszystkim badanie MR jest nieco bardziej bezpieczną formą obrazowania medycznego niż – bazująca na promieniowaniu rentgenowskim – tomografia komputerowa. Z tej właśnie przyczyny, rezonans magnetyczny można wykonywać tak często, jak tylko istnieje taka potrzeba, także u dzieci. Zaletą badania TK jest natomiast fakt, że jest ono szybsze. Warto w tym miejscu podkreślić, że zarówno jedno, jak i drugie badanie może być wykonywane z kontrastem oraz bez kontrastu.
Co badamy aparatem do rezonansu magnetycznego?
Aparatem do rezonansu magnetycznego badamy:
- tkanki miękkie,
- kości,
- przestrzenie pomiędzy tkankami.
Rezonans magnetyczny jest badaniem dostarczającym nam precyzyjny obraz anatomiczny interesujących nas tkanek. Obraz ten pozwala określić ich kondycje i ewentualne – występujące w ich obrębie – nieprawidłowości.
Przeciwwskazania do rezonansu magnetycznego
Badanie rezonansem jest zdecydowanie bezpieczniejsze niż klasyczne, najbardziej popularne RTG. Nie oznacza to jednak, że nie istnieją żadne przeciwwskazania do jego wykonania. Niestety, osoby z rozrusznikiem serca, implantem ślimakowym, metalowymi protezami / śrubami / płytkami w ciele oraz pompą insulinową, nie mogą być poddawane takiemu badaniu.
Gdzie znalazły zastosowanie aparaty do rezonansu magnetycznego?
Aparaty do rezonansu magnetycznego są urządzeniami wykorzystywanymi przez lekarzy:
- onkologów,
- neurologów,
- ortopedów,
- okulistów,
- kardiologów,
- i nie tylko.
Z ich pomocą wymienieni specjaliści są w stanie na bieżąco kontrolować stan pacjenta (jego układu kostnego, krwionośnego czy mięśniowego) oraz jego chorych tkanek i precyzyjnie monitorować ewentualne zdrowienie lub rozprzestrzenianie się problemu. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w trakcie tego typu badania analizowane jest całe ciało chorego lub jeden, interesujący nas, jego obszar.